-
1 podołać
podołać zadaniu eine Aufgabe bewältigen; einer Aufgabe gewachsen sein -
2 poradzić
1. (-dzę, -dzisz); imp -dź; vb od radzić 2. vi perf* * *pf.1. (= doradzić) advise; czy możesz mi coś poradzić? could you give me some advice?2. (= podołać jakiemuś zadaniu) cope, manage; nie mogę sobie poradzić z tym zadaniem I can't solve this problem, I can't cope with this task; poradzić komuś/czemuś overcome sb/sth; poradzić sobie z czymś manage sth.3. (= zaradzić czemuś) help; nic na to nie poradzę I can't help it.pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poradzić
-
3 sprosta|ć
pf vi 1. (podołać) sprostać czemuś to face up to sth [obowiązkom, trudnościom]; to meet sth [wymaganiom]- sprostać zadaniu to manage a task- sprostać oczekiwaniom rodziców to live up to one’s parents’ expectations- nie sprostać czyimś oczekiwaniom to fall short of sb’s expectations2. (dorównać) sprostać komuś to rival sb- nie sprostać komuś (przegrać) to be beaten by sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprosta|ć
См. также в других словарях:
lubo — I przestarz. «miło, przyjemnie, z przyjemnością» II przestarz. «spójnik przyłączający zdania lub ich części, wyrażające nieskuteczne przeciwdziałanie, kontrastujące okoliczności uboczne, rozbieżność między tym, co się rzeczywiście dzieje, a tym,… … Słownik języka polskiego
sprostać — dk I, sprostaćam, sprostaćasz, sprostaćają, sprostaćaj, sprostaćał 1. «dorównać komuś lub czemuś» Sztuka nie sprosta arcydziełom przyrody. Nikt nie sprosta mu w odwadze. 2. «dać sobie radę z czymś, podołać czemuś» Sprostać obowiązkom, trudnościom … Słownik języka polskiego
sprostać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, sprostaćam, sprostaća, sprostaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dorównać komuś lub czemuś; zrównać się, doścignąć, dotrzymać kroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie może sprostać mu w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
